Abdülhak Hamit Tarhan Şiirleri-Telâkiler
I
Bir âb kenârında idim yâr ile tenhâ,
Meh-tâb görünmekte, şafak olmada peydâ;
Karşımda idi sevdiğimin ol gece gûyâ
Hem kendisi, hem sûreti, hem fikr ü hayâli.
Ben olmadım ammâ yine dil-sîr-i visali!
II
Bir mertebe hâli ki hep etrâf ü havâlî,
Sandım o periden bile ol mevki-i hâli.
Hem sûreti, hem kendisi, hem fikr ü hayâli
Zâil gibi geldi bana bir sâniye hattâ.
Dil-sîr-i visâli yine ben olmadım ammâ!
III
Baktım ki vedâ’ etmeye kalkıştı benimle;
Aklım bunu almazdı, gönül olmadı kâil.
Hem kendisi, hem sûreti, hem fikr ü hayâli
Geçmekte o dem sâye-yi hur-şîde mümâsil;
Envâr-ı cemâli ise kalmıştı benimle!
IV
Bil’âhire kayboldu çemen-zârın içinde!
Ciddî olarak gitti, görünmez idi asla:
Yattım tek ü tenhâ çekilip gaarın içinde.
Hâlî beni işgaalden olmaz idi hâlâ
Hem kendisi, hem sûreti, hem fikr ü hayâli!
V
Bir resm yapıp kılmak için fikrimi tebdîl.
Bir şi’r yazıp çıktım edince onu tekmîl
Bir mevkie gittim, birine eyledim i’tâ.
Hem kendisi, hem sûreti, hem fikr ü hayâli
Cânân idi baktım oluyor anda hüveydâ!
VI
Gittikçe bana hoş geliyor hüsn ü cemâli,
Hem kendisi, hem sûreti, hem fikr ü hayâli;
Gönlüm onu vaktinde demek az beğenirmiş.
Pir olduğu nisbette aceb tazelenirmiş
İnsanda olan hâclse-yî aşk İle sevdâ!
(Poti, Ekim 1881)
Şiirlerinden Örnekler
Hayd Park’tan Geçerken
Makber
Bir Vaize Bir Mev’ize
Telâkiler
Kürsî-yi İstiğrak
Mâzî Yolcusuna Âti Yolu
Külbe-yi İştiyak
Ölü
Hacle
İstanbul Düşman İstilası Altında İken Çamlıca’da
Validem
Bir Sitare Altında
Bir Sefilenin Hasbihali’nden
Sahra Hoş-Nişinan
Şair-i Azam
Ziyaret
