Abdülhak Hamit Tarhan Şiirleri-Kürsî-yi İstiğrak
Kenâr-ı bahrde hoş bir mahaldir; nâzır-ı âlem.
Tahaccür eylemiş bir mevctir, üstünde bir-âdem
Hayâlettir, oturmuş, fikr ile meşguldür’her dem.
Giyinmiştir beyaz ammâ bakarsın arz’eder mâtem.
Bulutlar, dalgalar, yıldızlar etrâfımdâ hep mahrem.
Ağaçlar, cûylar, kuşlar, çiçekler dâimâ hurrem.
Bu tenhâ yerleri gördün mü? Sen zannetme hâlîdir
Hayâlâtımla meskûndur, bu yerler pür maâlîdir,
Muhât-ı acidlr,hem lâ-tenâhi birle mâlîdir;
Bu mevki’dir yerim sâhilde bir kürsî-yi âlidir,
Bulutlar, dalgalar, yıldızlar etrâfımda hep mahrem.
Ağaçlar, cûylar, kuşlar, çiçekler dâimâ hurrem.
Sükûnetle kuşanmış hây-u-hûy-î şehri gûş eyle,
Sehâb-î hande-rîz ü berk-i yekser-kahrı gûş eyle,
Ağaçlardan çıkan efkârı seyr et, nehri gûş eyle.
Bu vahşet-gâhta sen gel benimle dehri gûş eyle.
Bulutlar, dalgalar, yıldızlar etrâfımda hep mahrem.
Ağaçlar, cûylar, kuşlar, çiçekler dâimâ hurrem.
Düşün Ol Zât’ı kim emriyle zâtından iyân olmuş,
Vücûd-i sermedîsinden zemîn ü âsûmân olmuş,
Düşün deryayı, her bir katre mevc-i bî-gerân olmuş,
Hafâyâ-yi İlâhîdir ki yek-dil, yek-zebân olmuş.
Bulutlar, dalgalar, yıldızlar, etrâfımda hep mahrem,
Ağaçlar, cûylar, kuşlar, çiçekler dâima hurrem.
Odur hîçî-yi mâzî lücce-yi surh-i meşiyyette,
Bu târîkî-yi müstakbel kebûd-l sermediyyette,
Durur bir Kibriyâ-yî bî-nihâyet nûr ü zulmette,
Beraber cümle mevcûdât ü eşya hep muhabbette.
Bulutlar, dalgalar, yıldızlar etrafımda hep mahrem,
Ağaçlar, cûylar, kuşlar, çiçekler dâimâ hurrem.
Eder yek-dîgerin takbîl dâim zühre ve zerre,
Yürür bir yolda mürg ü mâhi vü meh-tâb ü şeb-perre,
Otur şu minber-i deryâ-muhât-i senge bir kerre,
Hemen Allâh’ı gör şâmil semâdan bahr ile berre,
Bulutlar, dalgalar, yıldızlar etrafımda hep mahrem,
Ağaçlar, cûylar, kuşlar, çiçekler dâimâ hurrem.
Yürür her bûrc bin asr-î mücessemdir, mümâsildir,
Zılâle sûretâ, zannetme lâkin cism-i-zâildir,
Bu heyet zîr ü bâlâ, merci’-î aslîye maildir,
Giderler şâd ü handan cümlesi bir feyze naildir,
Bulutlar, dalgaları, yıldızlar etrafımda hep mahrem,
Ağaçlar, cûylar, kuşlar, çiçekler dâimâ hurrem.
Döner vâdîde dûr-â-dûr bir ses, rûdlar çağlar.
Çemen mâî, koyunlar penbe, reng-â-renktir dağlar.
Şafaktan, bahrdan etmekte cem’-î sîm ü zer bağlar,
Bu şenlikte benim gönlümdür ancak varsa bir ağlar,
Bulutlar, dalgalar, yıldızlar etrafımda hep mahrem,
Ağaçlar, cûylar, kuşlar, çiçekler dâimâ hurrem.
İner sisler içinde bir küçük kız kûhtan tenhâ,
Doğarken necm-i bî-hâb-i seher paydâ vü nâ-peydâ,
Geçer peyk-i sabâ dûşunda aks-i cûşiş-î derya,
Ceres yâd-î vatanla dilde eyler derdimi ihyâ,
Bulutlar, dalgalar, yıldızlar etrafımda hep mahrem,
Ağaçlar, cûylar, kuşlar, çiçekler dâimâ hurrem.
Şiirlerinden Örnekler
Hayd Park’tan Geçerken
Makber
Bir Vaize Bir Mev’ize
Telâkiler
Kürsî-yi İstiğrak
Mâzî Yolcusuna Âti Yolu
Külbe-yi İştiyak
Ölü
Hacle
İstanbul Düşman İstilası Altında İken Çamlıca’da
Validem
Bir Sitare Altında
Bir Sefilenin Hasbihali’nden
Sahra Hoş-Nişinan
Şair-i Azam
Ziyaret