Ziya Osman Saba Şiirleri-Sessizlik
Biz o kadar ağladık ki beraber,
Gözyaşları doldurdu avucumu şimdilik.
Şimdilik uzun uzun, bambaşka bir sessizlik
Yavaşça alçalarak, yavaşça bizi dinler.
Etrafta kalan sesler kesildi birer birer.
Hatırlamaz olmuşum, her şey uzakta, silik.
Yalnız senin vücudun… Ah içte bir içimlik
Bir su gibi ellerin avucumda serinler.
Vücudunun gölgesi bak yerde gölgemle bir,
Yeni bir nefes gibi sessizlik göğsümdedir.
Sessizlik içerime doluyor yudum yudum.
Dolu bir yelken gibi göğsümde genişleyiş,
Ve öyle için için, ve öyle geniş geniş.
Ben hiç bir şey duymadan, ben yalnız seviyorum.
Şiirlerinden Örnekler
Sebil ve Güvercinler
Bilemiyorum
Çocukluğum
Emanet
Güz
Her Akşamki Yolumda
Sessizlik
Kim Bilir?
Her Akşam Bu Oda da
Geçen Zaman
Bir Yer Düşünüyorum
Beyaz Ev
Bir Oda Bir Saat Sesi
Baharı Beklerken Yazılmış Şiir
Artık Yaşamak İçin
