Necati Cumalı Şiirleri-Adına Yaktığım Türküler

Adına Yaktığım Türküler

Ne söyler bu türküler
Ay karanlık gecelerde yüzen gemiler
Sevilip sevdikten sonra
İnsan böyle yalnız mı kalır
Bahtına hatırlamak mı düşer

Ne söyler bu türküler
Bomboş ovalardan geçen trenler
Bir kere Menemen’den
Kolları kelepçeli bir adamla
Bir cardarma oturdular yanıma
Manisa’da indiler

Küçüktün annem söyledi
“Atımın adı Dilber’dir”
“İskender Bey dayımdır”
Büyüdüm neden sonra anladım
Has bahçede kör sarmaşık
Karışık güller arasına

Ben şahin değilim
Yükseklerde uçamam tek başıma
Serçe kuşu değilim
İnemem nar dalından
Pınar başına

Pencerem denize karşıdır
Oturur düşünürüm bazı günler
Seni beni mahzun eden bu haller geçer
Gün gelir herkes gibi ben de ölürüm
Bu aşk yürekten yüreğe yeniler
Bir gün ağızdan ağıza dolaşır
Adına yaktığım türküler

Necati Cumalı Kimdir

Şiirlerinden Örnekler

Güneş Delisi
Bir Gül Açıyorsa
Güzel Aydınlık
Her Dilde Türkülerin Meramı Bir
Sonuna Geliyoruz
Şu Kalabalıkta Gördüğün Herkesin
Kar Aydınlığında
Adına Yaktığım Türküler
Kısmeti Kapalı Gençlik
Uçanalı Zülfikar Beye Ağıt
Buğdaydan Öğrendim Şiiri
Hürriyete Övgü
Yağmurlu Deniz
İthaf
Ay Işığı
Bir Ana
Son
Kızılçullu Yolu
Uzak Haziran

SORU SOR - CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz