Sancağa
Ellerde dolaşan bu siyah sancak,
Göklere yükselen bir âh olmasın!
Doğru mu bu kadar ye’se kapılmak,
Korkarım, bu matem günah olmasın!
Milletin kalbinde yer etmez keder;
Asırlar değişir, seneler geçer..
Ne kadar karanlık olsa geceler,
Mümkün mü sonunda sabah olmasın.
Ağlıyor uzaktan bakan rengine,
Diyor: “Matemde mi öz vatanımız?..”
Biz seni boyarız o kan rengine,
Var damarımızda hâlâ kanımız!
Ey güzel sancağım, solmasın yüzün,
Biz henüz yaşarken ye’se bürünme!
Hicrana takati yok gönlümüzün,
Bu matem yüzüyle bize görünme!
Ey güzel sancağım, o “ay-yıldız”ın,
Sana tarihinden kaldı hediye!
Üstünden eksilme vatanımızın,
Dalgalan bu “iller benimdir!” diye.
Şiirleri
Anadolu Toprağı
Annemle Hasbihal
Diyorlar
Günlüm
O Beyaz Bir Kuştu
Vasiyet
Veda
İstanbul’un Fethi
Peri Kızı İle Çoban
Kış Gecelerinde
Bir Çiftlik Manzarası
O Gün
Sancağa
Su Kasidesi