Kış Gecelerinde
Sönerken dağlarda günün şûlesi,
Sarar yamaçları ince bir duman…
Duyulur uzaktan bir kaval sesi,
Sürüler çiftliğe döndüğü zaman.
Akşamın bu ıssız saatlerinde,
Nedir bu her şeyde sezilen melâl?
Bir leylek tarlanın orta yerinde,
Bükülmüş başiyle canlı bir sual.
Yan yana bir sıra teşkil ederek
Irmakta gusleden kazlar sofudur.
Hilkatin sırrını düşünen eşek,
Çiftliğin yegane feylesofudur.
Odalıklarının seçmiş içinden,
Bu akşam ördekler en tazesini..
İlk hicretlerinde getirmiş Çin’den..
Hindiler, nadide yelpazesini.
Serçeler, dallarda birer serseri,
Kumrular, muhabbet macerasında.
Horozlar, bu çapkın derebeyleri,
Çiftliğe tasarruf iddiasında!
Şiirleri
Anadolu Toprağı
Annemle Hasbihal
Diyorlar
Günlüm
O Beyaz Bir Kuştu
Vasiyet
Veda
İstanbul’un Fethi
Peri Kızı İle Çoban
Kış Gecelerinde
Bir Çiftlik Manzarası
O Gün
Sancağa
Su Kasidesi
