Genç şair tüm insanlığa dil, din, mezhep, sınıf farkı gözetmeksizin büyük bir muhabbet beslemektedir. “Şiirler söylemek istiyorum size / Siz sevgili insan kardeşlerime” dediği Arkadaşlık isimli şiirinde yaşama sevgisini “insan sevgisi”ne bağlar.
Tüm insanlık onun “kardeşidir”. Sadece “şimdi”de yaşayan insanlara değil “geçmişte yaşamış” insanlara da teşekkür etmeyi boynunun borcu olarak bilir. Geçmişte yaşamış insanlar ilimleri, bilimleri fenleri ile kâinatın hizmetinde olmuşlardır. Uslu, onların icat ettiği basit bir tarak olmasa idi her sabah saçlarını taramayacaktı. Yine kitaplara yazmasaydılar iki kere ikinin dört ettiğini Muzaffer Tayyip hiçbir zaman bilemeyecekti. Bir tarak, matematiksel hesaplar, odaya yapılmış bir pencere, bugünkü şartlarda çok basit birer detay olarak görünse de, insanoğlunun oğullarına bıraktığı hizmetin ürünleridir. Muzaffer Tayyip, geçmişte yaşamış insanları şükranla andığı gibi, çağdaşlarını da zikretmeyi unutmaz. Şair öldüğü vakit, onun cenazesi, insan kardeşlerinin omuzlarında taşınacaktır: (1)
Arkadaşlık II
Sevgili insan kardeşlerim
Size bütün kalbimle teşekkür ederim
Ellerinizin yardımıyla
Saçlarımı tarıyorum
Her sabah
Siz kitaplara yazmasaydınız
Ben nereden bilecektim
İki kere ikinin dört ettiğini
Ve gökyüzünü yatağımdan
Seyredebilir miydim böyle
Aklınıza gelmeseydi
Bu pencereyi açmak odama
Ah biliyorum
Biliyorum bir gün gelir de ölürsem
Omuzlarınızda gidecek cenazem
Size teşekkür ederim şimdiden
Arkadaşlık III
Bilmelisiniz ki insan kardeşlerim
Deniz denilen bir şey vardır gökyüzünde
Ve gökyüzü mavidir ekseriya
Ne olur ne olmaz
Aklınızda bulunsun
Yalnız yaşamak için geldik bu dünyaya
Başka hiçbir şey için değil
Mesut olabilmemiz içindir
Ne varsa bu dünyada
Gökyüzünden tutun da
Ağaçların meyvesine
Hattâ gölgesine varıncaya kadar
Ne varsa bu dünyada
Mesut olabilmemiz içindir
Aklınızda bulunsun
Şiirleri
Kan
Remzi Beye Şiirler
Evadoksiya
Balıkpazarı
Esmer
Gramer Dersi
Arkadaşlık
Ölüler Konuşuyor
