Muallim Naci Şiirleri-Bahâr – ı Şebâb
I
Yek-sân nazarımda sayf ü semâ.
Endûh ise ism-i bî-müsemmâ,
Şûrîde-yi neşve-yî şebâbım.
Olmazsa da bağ-ı nüzhet-efzâ
Fikrim yetişir bana tarab-zâ.
Müstağni-yi nağme-yî rübâbıml
II
Gönlümde sefâ, dehende hande.
Memzûc iki hande bir suhande,
Yânımda o gül-beden hırâmân!
Bir tâze bahâr var ki bende
Yok binde biri anın çemende!
Beyhûde ne fahr eder gülistân?
III
Var dilde bir ârzû-yi câvîd
Eşvâkımı eylemekte tezyîd,
Âkil ana rabt-ı kalb edendir.
Bilsen ne kadar da tatlı ümmîd!
Yânında fesâne zevk-i Cemşîd :
İkmâl-i saâdet-i vatandır!
IV
Şi’rim nağamât-i dil-sitândır,
Raks-âver-i nev-resîde-gândır,
Anlar arasında var revâcı.
Âgâh-ı teceddüd-i zamândır,
Fikrim de benim gibi civândır,
Pîrân ile yoktur imtizâcı.
(Âteş-pâre’den)
Muallim Naci Şiirlerinden Örnekler
Firkat
Gutenberg
Napolyon Bonapart
Dicle
Selîmiyye
Görün
Kebûter
Gazel
Münâcât
Bahâr – ı Şebâb
Hatif — Şâir
Şâm-ı Garibân
Kuzu
Meyhânede Bir Söyleniş
Na’t-ı Şerif
Köylü Kızların Şarkısı
